۱۳۹۵ اردیبهشت ۲, پنجشنبه

سختیِ اجتناب‌ناپذیر

سخته. سخت. بی‌نهایت سخت... گلوم گرفته می‌شه و می‌خوام فریاد بزنم... سخته... حسم می‌شود:
خالی از درون. بغضی در گلو و ذهنی که آرام نمی‌گیرد.
سخت است...

و آرزویی در دلم می‌ماند...


هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر