خستگی جا خوش کرده است در تک تک سلول هایش...

دخترک نشسته بود روی زمین و زل زده بود به جرز دیوار...  حس می کرد به اندازه ی تمام این روزهای بی خوابی خسته است... نه خسته از بی خوابی هاش، نه خسته از کارهایی که کرده بود... خسته بود از نتایجی که به دست اومده بود... 5 ساعت بود که بی کار نشسته بود و مات مونده بود... به همه چیز... به این که نتونسته بود زندگی اش رو مدیریت کنه... به این که دویده بود اما گویا بی ثمر بود این همه دویدن... و هنوز کارهایی بود که نکرده بود... تو این 5 ساعت همه کار کرده بود تا حواسش رو پرت کنه، صحبت کرده بود از هر دری، توی اینترنت گشته بود بی هدف، ولی خسته بود، یک خستگی بزرگ... این وسط یک چیزی کم بود... دنبال چیزی، کسی، جایی برای آرام شدن می گشت ... اما انگار بیهوده بود... خستگی پایان نداشت... تصمیم گرفت که جرز دیوار رو رها کنه و کار کنه... خستگی جا خوش کرد در جسم، ذهن و قلبش...