گاهی یک آدم تو زندگیت ظاهر می شه. اولش صرفا یه آدم معمولیه، بعد از اون پررنگ می شه، بعد دوست می شی، بعد می گذره، دوستیتون ادامه پیدا می کنه، ادامه می دی، و لحظه لحظه نقشش پررنگ تر می شه، بعد حس می کنی که چه قدر بهش نزدیک شدی، چه قدر دوستش داری، و چه قدر وجودش موجب آرامشته، تا وقتی کنارت هست یادت می ره، اما یه روز که ازش دور می شی جای خالیش رو بدجور حس می کنی. می بینی که توی بودن ها، توی شادی ها، توی درس خوندن ها، توی غم ها، و توی همه چیزِ دیگه جاش بدجوری خالیه ... و وقتی قراره ببینیش تو آسمونا سیر می کنی! بعد به خودت میای می فهمی که این آدم شده بهترین دوستت با همه ی تفاوت های بینتون و به این تفاوت ها که نگاه می کنی می بینی باعث رشدت شده و باز تو دلت لذت می بری از بودن او!
حالا این دوست عزیز 20 ساله شده! و چه قدر خوب بود اگه الان کنارش بودی و می گفتی:
حالا این دوست عزیز 20 ساله شده! و چه قدر خوب بود اگه الان کنارش بودی و می گفتی:
تولدت مبارک!
پ.ن: مهسا عزیزم! تولدت مبارک!
وای خدای من !
پاسخحذفچون از آخرین پستی که گذاشته بودی خیلی نمی گذشت، بدون امیدی به دیدن پست جدیدی گفتم یه سر به وبلاگ دوست جونم بزنم که یهو ...وووای کلی هیجان زده شدم !
نوشین دوست داشتنی ام، دوست خیلی خیلی عزیزم ... نمی دونم چه طور میشه از این همه محبتت تشکر کرد ..چه طور میشه خدا رو با خاطر اینکه تو رو دوست من کرد شکر کرد !
خیلی خیلی خوشحال شدم و خیلی خیلی تحت تاثیر قرار گرفتم و اصلا ... در وصف نگنجد !
نمیدونم چه طور میشه چیزهایی که درباره ی من نوشتی رو باور کرد .. چه طور میشه کسی اینقدره بهت لطف داشته باشه که این همه چیزی که نیستی رو درباره ات بگه ... یاد این بخش از دعای کمیل افتادم که میگه : " و کم من ثناء جمیل لستُ اهلاً لها نشرتَه"
همه ی اینهایی که گفتی وصف تو باید میبود از زبون من .. من کاهلی کردم و تو پیش دستی کردی در نگاشتن در مورد خوبی هایی که خودت به اون ها سزاوار تری !
دوست دارم
مثل ماه
واو! مامان جون! چه همه چیز باکلاس نوشتی! ;)
پاسخحذفتولدت مبارک باز هم! برای چندمین بار! :*
عزیز چه بی صدا اومدی و رفتی..
پاسخحذف:)
مرسی جیران جون که بهم سر زدی!
پاسخحذفراستش من دوست نداشتم که دیگه نیام ولی یه هفته بعد از اون روزی که اومدم جمعیت برگشتم خونه و الان تهران نیستم. و تا مهر هم نمیام... دوست دارم بیام و بیشتر با جمعیت آشنا بشم. امیدوارم بشه.